14 เมษายน 2551
จาก privatebook.com
................
ปกติแล้วผมไม่นิยมซื้อหนังสือเล่มเดียวกันสองครั้ง
.........
หากจะซื้อก็เป็นเพราะจำไม่ได้ว่าเคยซื้อไปแล้ว ซึ่งมันก็เกิดขึ้นเพียงไม่กี่ครั้ง
หากจะซื้อก็เป็นเพราะจำไม่ได้ว่าเคยซื้อไปแล้ว ซึ่งมันก็เกิดขึ้นเพียงไม่กี่ครั้ง
..........
วันนี้ผมซื้อหนังสือเล่มนี้อีกครั้ง ไม่ใช่เป็นเพราะว่าจำไม่ได้ แต่ผมจำได้แน่นอนว่าเคยซื้อไปแล้ว คิดว่าหนังสือคงซุกอยู่ที่ไหนสักแห่งในห้อง
วันนี้ผมซื้อหนังสือเล่มนี้อีกครั้ง ไม่ใช่เป็นเพราะว่าจำไม่ได้ แต่ผมจำได้แน่นอนว่าเคยซื้อไปแล้ว คิดว่าหนังสือคงซุกอยู่ที่ไหนสักแห่งในห้อง
.........
ผมซื้อหนังสือเล่มนี้เพราะ ชื่อของมันบังเอิญตรงกับความรู้สึกของผมในตอนนั้นพอดี
ผมซื้อหนังสือเล่มนี้เพราะ ชื่อของมันบังเอิญตรงกับความรู้สึกของผมในตอนนั้นพอดี
.........
ผมเห็นเธอกับเขานั่งสวีทหวานอยู่ในร้านกาแฟ เธอนั่งเอนตัวไปพิงเขา เขาเองก็เอามืออ้อมไปโอบตัวเธอไว้ เธอกำลังก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือ ส่วนเขาก็นั่งมองดูเธอด้วยท่าทีสบายๆ
ผมเห็นเธอกับเขานั่งสวีทหวานอยู่ในร้านกาแฟ เธอนั่งเอนตัวไปพิงเขา เขาเองก็เอามืออ้อมไปโอบตัวเธอไว้ เธอกำลังก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือ ส่วนเขาก็นั่งมองดูเธอด้วยท่าทีสบายๆ
...........
ผมและเธอเคยมานั่งทานกาแฟที่นี่ด้วยกันบ่อยครั้ง ผมก็เคยนั่งมองเธออ่านหนังสือด้วยสายตาเช่นเดียวกันกับเขากำลังทำอยู่นี้
ผมและเธอเคยมานั่งทานกาแฟที่นี่ด้วยกันบ่อยครั้ง ผมก็เคยนั่งมองเธออ่านหนังสือด้วยสายตาเช่นเดียวกันกับเขากำลังทำอยู่นี้
.........
ใช่ ผมจำได้ว่าเธอเคยยืม “ฉันเกลียดเธอ ฉันรักเธอ …ชีวิต” เล่มแรกที่ผมซื้อไปอ่าน และเธอก็เอาทุกอย่างที่ยืมไป รวมทั้งหนังสือเล่มนี้ มาคืนผมในช่วงที่เธอกำลังเปลี่ยนไปรักกับเขา
ใช่ ผมจำได้ว่าเธอเคยยืม “ฉันเกลียดเธอ ฉันรักเธอ …ชีวิต” เล่มแรกที่ผมซื้อไปอ่าน และเธอก็เอาทุกอย่างที่ยืมไป รวมทั้งหนังสือเล่มนี้ มาคืนผมในช่วงที่เธอกำลังเปลี่ยนไปรักกับเขา
..........
วันนี้ผมตั้งใจไปทานกาแฟอร่อยๆ ที่ร้านนี้สักแก้ว แต่ก็ต้องเลิกล้มความตั้งใจ แล้วพาตัวเองย้ายไปร้านอื่นแทน
วันนี้ผมตั้งใจไปทานกาแฟอร่อยๆ ที่ร้านนี้สักแก้ว แต่ก็ต้องเลิกล้มความตั้งใจ แล้วพาตัวเองย้ายไปร้านอื่นแทน
..........
ผมเดินจากมาด้วยความมึนงง และพยายามทำความเข้าใจว่าตัวเองรู้สึกยังไงกันแน่ ก่อนจะถึงร้านกาแฟผมแวะที่ร้านหนังสือ แล้วก็บังเอิญไปเห็นปกหนังสือเล่มนี้
ผมเดินจากมาด้วยความมึนงง และพยายามทำความเข้าใจว่าตัวเองรู้สึกยังไงกันแน่ ก่อนจะถึงร้านกาแฟผมแวะที่ร้านหนังสือ แล้วก็บังเอิญไปเห็นปกหนังสือเล่มนี้
...........
ใช่แล้ว … ผมเกลียดเธอ ผมรักเธอ …ชีิวิต
ใช่แล้ว … ผมเกลียดเธอ ผมรักเธอ …ชีิวิต
..........
มันเป็นเช่นเดียวกับที่พี่’ปรายได้เขียนเอาไว้ในหน้าแรกๆ แต่ขอดัดแปลงต้นฉบับให้เป็นเวอร์ชันส่วนตัวว่า “เธอเป็นคนที่ผ่านมา ทำให้ชีวิตของผมเปลี่ยนไป เธอทำให้ผมเป็นเกินกว่าที่เคยเป็นได้“
มันเป็นเช่นเดียวกับที่พี่’ปรายได้เขียนเอาไว้ในหน้าแรกๆ แต่ขอดัดแปลงต้นฉบับให้เป็นเวอร์ชันส่วนตัวว่า “เธอเป็นคนที่ผ่านมา ทำให้ชีวิตของผมเปลี่ยนไป เธอทำให้ผมเป็นเกินกว่าที่เคยเป็นได้“
..........
แต่ผมก็หวังไว้ว่า เธอจะผ่านมา และจะผ่านพ้นไปจากใจผมในสักวันหนึ่ง
ผมยังหวังไว้อีกว่า เธอจะได้ทุกอย่างสุขสมใจ และที่สำคัญขอให้เธอรักเขามากกว่าตัวเธอเอง
…
ช่างเป็นค่ำคืนที่แสนยาวนานเสียจริง
…
แต่ผมก็หวังไว้ว่า เธอจะผ่านมา และจะผ่านพ้นไปจากใจผมในสักวันหนึ่ง
ผมยังหวังไว้อีกว่า เธอจะได้ทุกอย่างสุขสมใจ และที่สำคัญขอให้เธอรักเขามากกว่าตัวเธอเอง
…
ช่างเป็นค่ำคืนที่แสนยาวนานเสียจริง
…
